Praktyki w ramach programu Erasmus

Home \ Studia \ Stypendia \ Erasmus+ \ Praktyki w ramach programu Erasmus

Praktyki w ramach programu Erasmus

Kornelia Kołupajło, studentka II roku filologii germańskiej (studia magisterskie), informuje o praktykach w ramach programu Erasmus, które odbyła w redakcji dziennika Volksblatt w Liechtensteinie.

Z dalekiego kraju

- Dzień dobry. Poproszę trzy znaczki do Liechtensteinu, priorytet.
- Przepraszam, Liechtenstein - co to jest za kraj? Gdzie on leży?
- To takie księstwo, pomiędzy Szwajcarią a Austrią.

- Pozdrawiam z Liechtensteinu. To piękny kraj, cudowne widoki!
- Dziękuję za pozdrowienia. Też byłam kiedyś w krajach Beneluksu.

- Za dwa tygodnie wracam z Liechtensteinu. Spotkajmy się na kawie.
- Koniecznie. Musisz opowiedzieć, jak było w Niemczech.

Te trzy sytuacje wyraźnie obrazują, że w świadomości społeczeństwa polskiego Liechtenstein jako kraj nie istnieje. Wielu, po usłyszeniu słowa Liechtenstein, przyporządkowuje je automatycznie do Niemiec, sądząc, że jest to jedno z miast niemieckich. Wprawdzie istnieją w Niemczech dwie miejscowości o podobnej nazwie Lichtenstein (w Saksonii oraz Badenii-Wirtemberdze), ale nie mają one nic wspólnego z Księstwem Liechtenstein. Poza tym nierzadko Liechtenstein zostaje mylony z jednym z trzech krajów Beneluksu, mianowicie z Luksemburgiem. Może ze względu na to, że ustrój obydwu krajów to monarchia konstytucyjna. Germanista jednak wie, że pod pojęciem DACHL kryje się również Liechtenstein, istniejący jako osobne suwerenne państwo.
Trzymiesięczne praktyki w ramach stypendium Erasmus, które odbyłam w redakcji dziennika „Liechtensteiner Volksblatt”, pozwoliły mi jeszcze lepiej – w roli dziennikarki – poznać ten ciekawy kraj, jego ludzi i ich mentalność. Praktyki te stały przede wszystkim pod znakiem wyzwania, był to tzw. Sprung ins kalte Wasser. Już drugiego dnia musiałam zredagować mój pierwszy artykuł dotyczący wystawy sztuki w Kunstmuseum. Po nim pojawiały się kolejne. Rubryki, w których działałam to przede wszystkim „Menschen In Liechtenstein”, „Kultur” „Inland” i „Sport”. Szczególnie aktywna byłam w pierwszej. Moje zadanie polegało na poszukiwaniu ludzi z Liechtensteinu, przeprowadzaniu z nimi wywiadów i przedstawianiu ich sylwetek (wraz ze zdjęciem) w krótkich artykułach. Zadanie to nauczyło mnie nie tylko, pozyskiwać ludzi do wywiadów, ale przede wszystkim szukać w ludziach tego co dobre, co piękne, co ciekawe... Każdy człowiek (bez wyjątku) ma w sobie ogromne bogactwo – bogactwo doświadczeń – którym może się dzielić i którym może ubogacać innych. Szczególnie upodobałam sobie drugą rubrykę „Kultur”, której szefem był mój opiekun praktyk – wyrozumiały, cierpliwy, serdeczny i pomocny, mimo ogromnego stresu w redakcji, wynikającego z presji czasu. W ramach „Kultur” uczęszczałam na liczne wykłady i imprezy kulturowe: koncerty, wieczory autorskie, spektakle teatralne, musikale i wystawy sztuki. Przeprowadzałam wywiady z muzykami, artystami, pisarzami i aktorami. Był to prawdziwy raj dla ducha. W rubryce „Inland” natomiast relacjonowałam o ciekawych wydarzeniach mających miejsce w Liechtensteinie, np. o konkursie dotyczącym Polski w gimnazjum w Vaduz i spotkaniu laureatów z ambasadorem polskim. W rubryce „Sport” moja aktywność ograniczyła się tylko do jednego artykułu dotyczącego skutków EURO 2012 na Polskę. W artykule uwzględniłam kilka aspektów, także aspekt naukowy, przedstawiając książkę autorstwa m.in. prof. Janusza Taborka „Sprache und Fußball”.
Praktyki w redakcji „Liechtensteiner Volksblatt” były dla mnie wspaniałym doświadczeniem – poznałam wielu ludzi, uczestniczyłam aktywnie w życiu redakcji, zapoznałam się z warsztatem dziennikarskim, musiałam radzić sobie ze stresem i nauczyłam się dialektu. Skłamałabym, gdybym napisała teraz, że odkryłam w sobie pasję dziennikarską. To jednak, co odkryłam, to przekonanie, że warto podejmować wyzwania!
Tych, którzy chcieliby dowiedzieć się czegoś więcej o tym alpejskim kraju, kieruję do biblioteki Goethe-Institut (pokój 413 na IV piętrze). Książę Hans Adam II ufundował wiele pozycji książkowych o Księstwie Liechtenstein (Förschtatum Liachtaschta).
Kornelia Kołupajło, studenka II roku MA